Het is gewoon een maandag maar op
zondag zou ze één jaar geworden zijn en vandaag wordt ze in een
rieten mandje door haar jonge ouders de zaal ingedragen.
Een zaal vol mensen zo stil dat je ze
van binnen kunt horen trillen. Op zondag was het hier nog een
biologisch restaurant en droeg het personeel dezelfde zwarte 'save
the bees' T-shirts.
Als ik later naar het dode meisje in
het mandje kijk en met mijn ogen knipper meen ik de Walküren te zien
die het kindje uitgeleide doen over de Jordaanrivier om te ontkomen
aan een paranoïde moordlustige koning.
Nog later deze maandag zit ik naast
mijn oma, die samen met het overleden kindje wel een eeuw oud is. Ze
vertelt me van haar moeders dood, op leeftijd, na de lunch, in een
stoel, een hartstilstand, maar dat was dus op een dinsdag.
