Ter voorbereiding van mijn bezoek aan Praag las ik in mijn dagboek
over mijn vorige bezoek:
30 juli 2002
O god, Praag! Binnen een uur na aankomst na
aankomst was ik zo dronken dat ik me de namen van de mensen die ik
heb ontmoet niet meer kan herinneren. Behalve Janna, een tengere
lesbiënne met ongelofelijk dikke brilglazen en een zware stem,
waarmee ze in het Tsjechisch erotische poëzie voor me declameerde.
Ze is lerares Engels maar om bij te verdienen produceert ze “smelly
underwear”, die door een kennis van haar aan Duitse fetisjisten
wordt verkocht. Ze heeft het liefst doorzichtige strings en kanten
broekjes. Ze vindt zichzelf wel een beetje pervers als ze op verzoek
katoenen meisjesbroekjes met hartjes of olifantjes aantrekt. Vanavond
is er een feest in een park.
31 juli 2002
Van het feest herinner ik me ook niet meer zoveel
eigenlijk, behalve dat verhaal van Janna over een heel ranzig
triootje in het appartement van een afwezige vriend met smetvrees. En
ik heb Praagse wiet gerookt bij mijn bier. Misschien moet ik maar
even een dagje niet drinken.
1 augustus
Vandaag heeft mijn gastvrouw Praag laten zien.
Jennifer is de perfecte tourguide: “This is a building where
something happened.” “Somebody famous lived here.” “There's
one of my favourite bars, we should get a drink.” Mijn “ik ga
niet drinken”-plan liep al gauw uit op een kroegentocht langs de
nieuwe hippe bars van Praag. We zijn blijven hangen in de bar waar
softporno op de muur geprojecteerd werd. Wat een nacht.
De volgende dag begon mijn Praagse xtc-pil te werken tijdens mijn
bezoek aan het geboortehuis van Kafka. Daarna houdt mijn reisdagboek
op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten