We logeerden bij Kathy (& Phil) in
een smetteloos huis zonder boekenkast en muziek. Ik had wel eens over
mensen gehoord die zonder boeken en muziek zouden leven maar dat
soort verhalen deed ik altijd af als hersenspinsels van
horrorliefhebbers. Het waren heel erg lieve mensen, Phil zei vrijwel
niets en Kathy was druk aan het moederen over haar gastkinderen.
Behalve Jessica en ik waren er twee zestienjarige Toscaansen, de ene
was een volledig zelfonbewust kind, de ander barstte bijna uit elkaar
van haar net opgebloeide vrouwelijkheid en seksualiteit. Het waren
beste vriendinnen. En er was een Madrileense van 20 die in een ander
gezin mislukt was als au pair. Zij had al Kathy's warme
moederlijkheid nodig om van haar uitbuit-ervaring te herstellen.
Kathy gaf ons elke dag een lunchpakket mee met chips, chocola,
vruchtensap en een broodje en 's avonds maakte ze pasta met kaas en
ketchup of gebakken aardappelen met kaas en ketchup en een keer een
omelet met kaas en ketchup en ijsbergsla. Bij Kathy werd ik vanzelf
15, het was te gek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten