De zolderramen in Oost staan open, kijk
maar omhoog. De linker is een donker gat, omringd door vermolmde
kozijnen. Misschien verzorgden ze hier tien jaar geleden nog
cannabisplantjes maar daar zijn ze nu te rijk voor geworden, en te
kleinhartig.
De rechter is een klapraam, horizontaal
geopend zodat de weerkaatsende zon het zicht ontneemt op
boxspringbedden en een fitnessapparaat, een backstretcher.
Op de linkerzolder legt een dode duif
een ei, op het moment dat er op de verdieping daar beneden drie
blonde dames tegelijkertijd hun lachgascapsule inhaleren. De
moordenaar, een gecastreerde kater, broedt het ei uit, een
zeventienpotige demonspin wordt geboren. Bij het ondergaan van de zon
kruipt de spin uit het open zolderraam, de gapende mond van de hel,
richting het rechter raam. Hij nestelt zich tussen de spiralen van de
boxspringbedden, hij slaapt, hij groeit. Als hij over enkele weken
wakker wordt, ja, dan zal het wel snel afgelopen zijn met de
gentrificatie van de Indische Buurt.
